humeur
humeurig
humor
hun
hun laatste tentamen
hun maaiende armen
hun ogen
Hun poten gingen van zelf, en allen waren zij in het water; zelfs het lelijke, grauwe eendje zwom mee.
hun saaiste vak
hun scherpe kleine vuistjes
hun straat was uitgestorven
huren
hurken
hutkoffer
huur
huurovereenkomst
huurprijs
huwelijk
huwelijksverjaardag
hypocriet
“Het doet immers niemand kwaad!”
“Het duurt geducht lang met dat ene ei,” zei de eend, die er nu weer op zat.
“Het heeft te lang in het ei gezeten, en daardoor is het wat mismaakt geworden!”
“Het is te groot!” zeiden allen, en de kalkoense haan, die met sporen ter wereld gekomen was en daarom dacht, dat hij keizer was, blies zich op als een schip met volle zeilen en kwam op hem af; toen klokte hij en werd zijn kop vuurrood.
“Het wil maar niet opengaan; maar kijk eens naar de anderen: zijn dat niet de liefste eendjes, die je ooit van je leven gezien hebt? Zij lijken allemaal precies op hun vader; maar die ondeugd komt mij niet eens bezoeken.”
“Het zijn lieve kinderen die de moeder heeft,” zei de oude eend met het lapje om de poot
“Hoor eens, kameraad!” zeiden zij; “je bent zo lelijk, dat je goed bij ons past.”
