ในตอนนั้นเนี่ยมันเป็นช่วงสงกรานต์พอดีเลย
คุณนึกดูแล้วกัน
เป็นช่วงไฮซีซั่นของประเทศไทยนะครับ
คือปกติเราคาดหวังจะได้โรงแรมอยู่ติดกับชายหาดแต่ว่าคนมันเยอะจองเต็มหมดแล้ว
คือเข้าใจว่าเป็นช่วงไฮซีซั่น แต่ว่ามันเยอะมาก ๆ เลย จนเราไม่มีโรงแรมที่จะพัก
แต่ว่าที่แปลกก็คือ ไอ้ที่ที่ผมนั่งอยู่เนี่ย มันเป็นจุดที่มีแต่เปลือกหอยนึกออกไหมครับ
แต่ที่ผมสั่งก็คือ เป็นทะเลเผา ทะเลเผาก็คือรวมทุกอย่างที่เป็นของทะเล เช่น กุ้ง ปู หอย อะไรอย่างงี้นะครับ ปลาหมึก อะใช่..ปลาหมึก เอามาเต็มโต๊ะเลย
แล้วผมโชคร้ายมาก
ต้องเดินกลับโรงแรมสองกิโลอะ
เราก็เลยต้องเดินเท้าเข้าไปที่ชายหาดซึ่งไกลมาก แล้วผมก็ขี้เกียจเดินมากเลย
ส่วนที่ผมอยู่เนี่ย มันเป็นทรายหยาบ กรวดหยาบ แล้วก็เปลือกหอย
ในวันนั้นเนี่ย คือเรานั่งกันเป็นครอบครัว แล้วก็พ่อผมก็ดื่มเบียร์ ชมบรรยากาศทะเล มีลมทะเลพัด
ผมเจ็บ ทรมาน
คือผมไม่เห็นป้ายนึกออกปะ
เรา..เรารู้สึกเสียอารมณ์มาก
พ่อผมก็เป็นนะ พ่อผมก็เลือดไหลเหมือนกัน
ซึ่งเขาโชคดีกว่าผมตรงที่ว่าจุดนั้นนะ เป็นทรายละเอียด
คือมันมีแต่ทรายหยาบ กรวดละเอียด เปลือกหอย เปลือก..ไอ้..ปู อะไรหลาย ๆ อย่างเนี่ย
เราต้องแวะพักที่กรุงเทพก่อน
ผมคือแบบสุด ๆ แล้วอะ ทรมานมาก