| |
Do the students learn a lot? |
นักเรียนเรียนเยอะไหม
|
|
| |
I can make fried rice. |
ฉันทำข้าวผัดได้
|
|
| |
I want to eat Pad Thai. |
ฉันอยากกินผัดไทย
|
|
| |
I trust you. |
ฉันเชื่อใจคุณ
|
|
| |
We trust you. |
เราเชื่อใจคุณ
|
|
| |
I believe that he’ll call. |
ผมเชื่อว่าเขาจะโทรมา
|
|
| |
I didn’t believe the old man at all. |
ฉันไม่เชื่อชายชราเลย
|
|
| |
You have to believe in yourselves. |
คุณต้องเชื่อในตัวเอง
|
|
| |
I’m looking for my glasses. |
ผมกำลังหาแว่นตา
|
|
| |
Does he wear glasses? |
เขาใส่แว่นตาไหม
|
|
| |
But I already know a lot of people. |
แต่ผมรู้จักคนเยอะแล้ว
|
|
| |
Tom helps his mother in the kitchen. |
ทอมช่วยแม่ของเขาในครัว
|
|
| |
I trust the police. |
ผมเชื่อใจตำรวจ
|
|
| |
I know you don’t believe me. |
ผมรู้ว่าคุณไม่เชื่อผม
|
|
| |
I want to buy some glasses. |
ผมอยากซื้อแว่นตา
|
|
| |
There’s plenty of food in the house. |
ที่บ้านมีของกินเยอะเลย
|
|
| |
I spent a lot of money today. |
วันนี้ฉันใช้เงินไปเยอะ
|
|
| |
I will address my friends using the impolite form of “you”. |
ผมก็จะเรียกเพื่อนว่ามึง
|
|
| |
I want to build a house for my mother. |
ฉันอยากสร้างบ้านให้แม่
|
|
| |
Children love to sing. |
เด็กๆชอบร้องเพลง
|
|
